Ruigenhoek

Op 1 maart 2014 wenden zich 5 bezorgde occultisten tot ons, met grote zorgen voor hun vriend Paul. Paul gedraagt zich zeer vreemd en heeft een afkeer voor kruizen, waardoor het vermoeden is ontstaan dat hij gebeten is door een vampier. Na enig onderzoek moet dit vermoeden echter verworpen worden. Er wordt een nader onderzoek gestart naar de mogelijkheid van bezetenheid door een spook. Paul blijkt tijdens dit onderzoek al snel grote interesse te tonen naar 3 artefacten: het lachende boedha beeldje, het houten beeld van geliefden en de knuffelbeer, welke hij dwangmatig op elkaar stapelt. Verder valt op dat Paul overal een lolletje van probeert te maken. De occultisten zweren erbij dat dit gedrag in het geheel niet kenmerkend is voor Paul, wat aanleiding geeft tot nader onderzoek. Om meer inzicht te krijgen in het verleden van het spook zijn de occultisten over gegaan om visioenen op te roepen, door de eerdergenoemde artefacten vast te houden en in een droom staat te geraken. De visioenen die hieruit volgen zijn zeer verontrustend van aard. De geest welke Paul met zich mee draagt blijkt de naam Thomas te hebben. Thomas is in diens jeugd streng opgevoed en moest daarbij een vroom en kerkelijk leven lijden. Thomas wilde echter veel liever lol trappen en de mooie meisjes uit de stad knuffelen. Zijn ouders waren erg streng voor hem; misschien wel een beetje te streng. Zij sloten Thomas meerdere malen op in een donkere kelder om te bidden en vergeving te vragen voor zijn onreine gedrag. Maar desondanks is Thomas’s opeenvolgend handelen volstrekt onaanvaardbaar. In een bui van woede vermoorde hij zijn weerloze ouders en begroef hun lichamen op de plek waar nu Fort Ruigenhoek ligt. Wat daarna met Thomas is gebeurd is niet duidelijk te herleiden uit de visionen, maar zeker is dat zijn geest nog steeds bij het graf van zijn ouders spookt. Na een passend ritueel wordt Paul bevrijd van het spook. Maar of de geest daarbij ook daadwerkelijk overgaat naar het hiernamaals is zeer onwaarschijnlijk. Occultisten en spokenjagers worden daarom aangeraden om bij bezoek aan het fort stil te staan bij het graf van de ouders en daar een offer te brengen. Dit in de hoop dat hiermee de aanwezigheid van Thomas verminderd kan worden, en er in de toekomst onvrijwillige bezetenheid door de geest van Thomas voorkomen kan worden.